maandag 20 december 2010

Daar waar wij niet stil zitten

Er ontstaat een oeuvre. Nu al. En dat bij een graadje of 8 onder nul. Het raakt ons niet.
Er dient gecreëerd te worden. Elk plat oppervlak verdient het om Piereneter te worden.
Soloprojecten daargelaten natuurlijk. Hoewel?


Piereneter 1: Een bij voorbaat nutteloze poging het concept Pieter in slechts 1 (één) beeld samen te vatten. Niettemin was het een interessante reis door de krochten van diens denk- en werkwijze, waarvoor menigeen een drieweekse vakantie naar een warm land of een kortstondig verblijf in een kliniek voor het geestelijk welzijn nodig hebben om weer een beetje in evenwicht te komen. Wij -echter- ploeteren voort!


Piereneter 4: Als er iets voor aftasten en leren kennen staat is het dit schilderij wel. Voor ons is het even goed een ontmoeting als een botsing, een conceptie zou je kunnen beweren, waaruit de mooiste dingen -verbaasd knipperend- het helle levenslicht ontdekken.


Piereneter 5: Kleuren, vormen, structuren, ze zoeken zelf hun vorm. We hebben er een paar handen in, een dikke vinger in de uiteindelijke pap, maar we zijn iedere keer verbaasd over de uitkomst. Niet zozeer alleen over het eindbeeld maar ook hoe dat eindbeeld bij ieder van ons aansluit.


Piereneter 8: U ziet dat de emoties er af spatten, dat onze gaven maar ook onze gebreken naar voren dreigen te komen en dat wij er niet voor schuwen die in het openbare leven te laten zien. Wij waarschuwen natuurlijk wel met nadruk de wat oudere kijkertjes voor deze schokkende beelden...


Piereneter 6: Schep vreugde in het leven. Reeds nu moet de aandachtige kijker doorhebben dat de volgorde van de werken niets van doen heeft met enige chronologie. Terecht! Logica is niet onze sterkste kant. Maar wel weer een die wij denken uit te werken tot een eventuele nieuwe serie.


Piereneter 7: Een merkwaardig geval van onbevlekte ontvangenis, zo kwam deze in eerste instantie tot ons.
Maar daar laat je dan toch geen twee kunstenaars mee in één atelier? Wat er gebeurde wil geen mens weten.
 En wij later er zelf niets over los. Of het moet onder dwang zijn. Of chantage, we zijn nl. behoorlijk chantabel.


Piereneter 3: begin van Helemaal het einde. Wij hadden slechts een half woord nodig om elkaar zo naadloos aan te vullen. Jammer dat we niet hetzelfde woord tot onze beschikking hadden. Wedden dat dat nog diverse keren het geval zal gaan worden?


Piereneter 2: Een bij voorbaat nutteloze poging het concept René in slechts 1 (één) beeld samen te vatten. Niettemin was het een interessante reis door de hemelsche verten van diens denk- en werkwijze, waarvoor menigeen het Nirvana of een langdurig verblijf in een kliniek voor het geestelijk welzijn nodig hebben om weer een beetje in evenwicht te komen. Wij -echter- ploeteren voort!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Dank voor de spontane reactie, wij houden wel van een stukje kijker-/lezerparticipatie. Er zou zo maar een reactie op kunnen komen.
Groet, uw toegenegen Piereneters