En toen waren we ineens alweer eens stuk verderop...

...omdat de eigen collecties tenslotte ook weer aangevuld dienen worden; de handen van een PieReneter kunnen nu eenmaal niets anders dan scheppend werk verrichten. We lijken die god wel (en hierbij discrimineren wij niet op grond van welke religie of zienswijze dan ook) maar dan knapper en net iets minder rancuneus.

Pieter heeft zijn laatste werken èn zo het een en ander uit een rijk en diep verleden, op het welbekende, tamelijk beruchte, maar onlangs geheel vernieuwde  pieterzandvliet.com staan. Ik zie de kenners al meteen naar de muisknop duiken maar wacht nog heel even:
Ook René heeft nog absoluut geen zitvlees kunnen aankweken, naast het feit dat ie binnenkort officieel BIK-er is geworden, en je hem dus straffeloos voor complete klassen kinderen kunt plaatsen, heeft ie ook het mooi ronde aantal van ongeveer een stuk of 122 cartoons op (ja alweer een) een eigen blog staan: Een wereld van dwarrelende kleine gedachten.
En daar dreigen er met enige regelmaat steeds meer bij te gaan komen.

Nieuwe onwikkelingen op Pierenetersgebied zijn in volle onwikkeling. En dan heb ik het dit keer eens niet over je spierballen, Pieter!

Zo.

Met dit werk sluiten we een mooie periode af. Er staat een serie stevig materiaal, te dampen van ongeduld om de nietsvermoedende menschheid om de oren te slaan met kleur en uiterst sterk beeld. Niet iets voor de kleinen van geest. Voorlopig houden de Piereneters het even hierbij. er dient solo ook nog het een en ander veroorzaakt te worden.

Er kunnen nu voorzichtig verzoekjes tot bezichtiging gestuurd worden.
Zelfs expositie sluiten wij niet bij voorbaat uit.
Doe ons een voorstel dat we niet kunnen weigeren, zouden wij zeggen.

Horen Piereneters een logo te hebben?

Dacht het wel.

En we dachten ook wel dat het dan dit logo moest zijn.

Alsof het voorbestemd is. Daar hoorden wij engelen zingen.

Okee, eindelijk daar is ie: Piereneter 11!

Het werk waarin we trots onze sterke grip op de werkelijkheid tonen. Of de verschillende manieren waarop we proberen een sterke grip op de werkelijkheid te krijgen. Of degene waarin we uit alle macht proberen een sterke grip proberen te krijgen op wat de wekelijkheid in godsnaam zou zijn als we er een sterke grip op zouden hebben. Of überhaupt grip. En wie is die werkelijkheid dan wel? En willen we überhaupt wel grip hebben? Op hem? Op haar?
Zo. Als dat de dingen niet duidelijk maakt....

 

Hebt oog voor het detail!

Nieuw jaar, nieuw werk

En daar is het verse jaar dan echt begonnen: een nieuw werk. We noemen het, als trotse vaders; Piereneter 9. Vaders en kind voelen zich opperbest.

Tikkie verkouden hier en daar, dat dan weer wel.

Dit werk is er nog niet. U ziet hier slechts een voorproeve. Omdat we het niet kunnen laten.
U zult verbaasd zijn over de naam die we voor deze telg in ons hoofd hebben. Of niet. Mensen kunnen zo blasé zijn tegenwoordig.

Oud jaar, nieuw werk

Net op de valreep van het vorige jaar vonden deze werken plaats. Stemmig, nou 2010 net rond was.
De discussie of het figuurtje nou een Playmobil-mannetje is of een figurant uit een aflevering van Startrek, moet nog beslist worden. We werken aan een verklaring waarbij de een de ander gedoogt, wel zo modieus vandaagdedag. 

.

Ongeveer gelijktijdig werd dit portret geboren. Onder een heel ander gesternte, blijkt. Zijn horoscoop moet nog getrokken worden maar we gaan ervan uit dat zijn vooruitzichten goed zijn.